Սուսաննա Հարությունյան «Էգ քամիների ոռնոցը»

Սուսաննա Հարությունյանի «Էգ քամիների ոռնոցը» առաջին հայացքից պարզ, բայց մեծ իմաստ ունեցող պատմվածք է։ Նախ և առաջ ինձ ամենից շատ դուր եկավ պատմվածքի գրելավոճը։ Գյուղական պարզ տեսարաններ, պարզ երջանկություն․․․
Շատ հաճախ, նույնիսկ մեր օրերում էլ քաղաքի լույսերը մեծամտություն են փոխանցում։ Փահլեվանը լույսերի ազդեցության տակ էր, չնայած գյուղի հավատարմությունը Խորենի նկատմամբ ավելի մեծ էր։ Նրանք ընդունել էին Խորենին ինչպես որ նա կար և ողջ սրտով սիրում էին ու հավատում։ Վստահ եմ այս գյուղը չի կարող լուսյերից մեծամտանալ, որովհետև նրանք ուրախություն էին գտնում օդում թռչող փուչիկից։ Չգիտեմ՝ ճիշտ եմ հասկացել, թե ոչ, բայց կարծում եմ Խորենի արցունքները ամեաանկեղծն էին ու ուրախը։ Նա զգում էր գյուղի հավատարմությունը, սերը, աջակցությունը․․․